این یادداشت به بهانه‌ی شروع اولین دوره‌ی کارگاه‌های متمرکز مکتب‌تهران، در تاریخ ۲۲ تیرماه ۱۳۹۰، بخش تئاتر «روزنامه‌ی شرق»، شماره‌ی ۱۲۹۳ به چاپ رسیده است.

متن حاضر به بهانه‌ی نوع داوری مسابقه‌ی  SendYourShot -که به جای رأی یک هیأت داوری متمرکز به رأی مستقیم شرکت‌کنندگان مسابقه متکی است- توسط جلال تهرانی، نویسنده و کارگردان تئاتر نوشته شده است.

این مقاله، پدیده‌ی «داوری هنری» را در مرتبه‌های شمایل (آیکون)، گزاره (نمایه) و نماد (سمبل) بررسی می‌کند، و سیری را که «داوری» در این مرحله‌ها طی می‌کند تا تبدیل به اسطوره شود: مرتبه‌ای که در آن، «داوری‌کردن» بر «داورْ» مقدم می‌شود. این‌جاست که می‌توانیم ویژگیهای اسطوره‌ایِ داوری را برشماریم. مثلا، در نسبت این پدیده‌ی اسطوره‌ای شده (یعنی داوری)، با زمان، با اجتماع، با اعتبارات صوری و نمادین‌ش کاوش کنیم. و عایدی‌ای که نتایج این شکل از داوری (داوریِ به‌کار گرفته‌شده در این مسابقه) برای برگزیدگان‌ش دارد.

این یادداشت در کتاب «سه تسخیرناپذیر»، به کوشش روزبه حسینی، چاپ اول ۱۳۹۰، توسط نشر قطره به چاپ رسیده است.