متن حاضر به بهانه‌ی نوع داوری مسابقه‌ی SendYourShot -که به جای رأی یک هیأت داوری متمرکز به رأی مستقیم شرکت‌کنندگان مسابقه متکی است- توسط جلال تهرانی، نویسنده و کارگردان تئاتر نوشته شده است.
این مقاله، پدیده‌ی «داوری هنری» را در مرتبه‌های شمایل (آیکون)، گزاره (نمایه) و نماد (سمبل) بررسی می‌کند، و سیری را که «داوری» در این مرحله‌ها طی می‌کند تا تبدیل به اسطوره شود: مرتبه‌ای که در آن، «داوری‌کردن» بر «داورْ» مقدم می‌شود. این‌جاست که می‌توانیم ویژگیهای اسطوره‌ایِ داوری را برشماریم. مثلا، در نسبت این پدیده‌ی اسطوره‌ای شده (یعنی داوری)، با زمان، با اجتماع، با اعتبارات صوری و نمادین‌ش کاوش کنیم. و عایدی‌ای که نتایج این شکل از داوری (داوریِ به‌کار گرفته‌شده در این مسابقه) برای برگزیدگان‌ش دارد.