این مقاله در کتاب «شناخت‌نامه‌ی اکبر رادی» به کوشش فرامرز طالبی، نشر قطره، چاپ دوم اسفند۱۳۸۹، صفحه‌ی ۵۵۱ تا ۵۶۸، منتشر شده است.
در این مقاله نگارنده می‌کوشد با کندوکاو ویژگی‌های ساختاریِ نمایش‌نامه‌ی «باغ شب‌نمای ما»، راهی برای تحلیل ویژگی‌های «تئاتر اکبر رادی» بسازد. بررسی ساختار این نمایش‌نامه، نسبت «تئاتر رادی» را با ویژگی‌های تئاتر عامیانه و سنت‌های تئاتری/نمایشیِ ایرانی نیز مشخص می‌کند. بررسی‌های این مقاله پیش‌تر می‌رود: نه فقط نسبت «تئاتر رادی» با سنت‌ها، که نسبت پروژه‌ی کاریِ رادی با مجموعه‌ی پیچیده و منسجمی که تئاتری پویا می‌سازد؛ یک الگوی جدی و ایده‌آلیستی از تئاتر. شرح مسیر حرکت رادی به این سمت و پیچ‌وخم‌ها و گردنه‌های این جاده، موضوع این مقاله‌ست.
(یک توضیح: این مقاله را می‌توان تکمله یا قسمت دوم مقاله‌ی «یک قرارداد با پنجاه صفحه طلاکوب روی جلد» دانست؛ مقاله‌ی دیگری از جلال تهرانی که این‌جا دردسترس است)