در سالیان اخیر رپرتوار تئاتری ایرلند برگزار کننده اجراهای تک شخصیتی زیادی بوده است. به همین ترتیب نیز فضای صحنه به این نوع اجراها به نوعی عادت کرده است. تئاتر جدید این گروه نیز به نام قاچاقچی از این قاعده مستثنی نیست. قاچاقچی با مرد باریستایی که پیراهن صورتی گشاد و شلوارک به تن دارد اجرا انجام می شود. او روایتی از مهاجرت تیم فینگان از ایرلند را ارائه می دهد. این روایت هویت آمریکایی را که فضای عمومی مخاطبان را تشکیل می دهد مورد پرسش قرار داده است. هویت آمریکایی اساسا آیا وجود دارد؟ و اگر وجود دارد چیست و چه اعتباری دارد؟ اساسا تمام تبلیغاتی که در سالیان متمادی در معتبر ساختن این هویت انجام شده است آیا هدفی جز جمع کردن سرباز داشته است؟ مهاجرت چه تبعاتی برای هویت دارد؟ هویت انسانی تا چه حد وابسته به مکان زندگی اوست؟
روایت مونولوگی ملامفی جریانی از زندگی را به این پرسش القا کرده است. جریانی که این پرسش را کم کم مهم تر جلوه می دهد. پرسشی که شاید همیشه به گوشه ای رانده شده است.
تئاتر قاچاقچی، نمایشی ۸۵ دقیقه ای است که در رپرتوار تئاتر ایرلند بر روی صحنه های آمریکا در حال اجراست.
