به تازگی Alexander Nderitu گفتگویی مختصر با استوارت نش موسس استودیو هنرهای نمایشی نایروبی انجام داده که در سایت Theatre Times منتشر شده است . در طی این گفتگو نکات مهمی از چگونگی تاسیس این استودیو، پروژه های انجام شده و در دست تولید و همچنین نقش آن در تئاتر کنیا بیان شده است.
آقای نش به این نکته اشاره میکند که ایده ساخت این استودیو که علاوه بر اجراها و پروژه های متعدد، کلاس های تئاتری نیز برگزار میکند؛ از زمان اجرای اول «هر وقت بخوام ازدواج میکنم» در گفتگو با دوست روزنامه نگارش مطرح شده است.
خبرنگار پروژه های مهمی که این استودیو انجام داده را اینطور شرح می دهد که علاوه بر «هر وقت بخوام ازدواج میکنم»، اثار کلاسیکی مثل سارافینا و عیسی مسیح نیز در دستور کار این استودیو بوده است.
اما اجرای اول چرا موفق شد که در ادامه به تاسیس استودیو بیانجامد؟ یا چرا اقای نش به سراغ نمایشنامه ای رفت که ۴۰ سال پیش به زبان کنیایی نوشته شده بود؟ او به این سوال اینطور پاسخ می دهد که به عنوان کارگردان همیشه دنبال نمایشنامه هایی است که داستان های زیادی اطرافش هستند و همین نکته نیز باعث موفقیت وی شده است. البته در ابتدا وی برای این پروژه مقدار زیادی پول از دست داده اما هر چه گذشته نه تنها پول های از دست رفته برگشته اند بلکه به سوددهی نیز رسیده است. همچنین یکی از پروژه های در حال ساخت این استودیو در حال حاضر نیز اجرای این نمایشنامه برای سومین بار است.
سوال مهم دیگری که در این گفتگو مطرح شد آن بود که به عنوان استودیویی نوپا، پاندمی کووید چه تاثیری بر روند کار گذاشت؟ آقای نش اینطور پاسخ می دهد که در آن زمان به این ایده رسید که کلاس های انلاینی بگذارد تا نگرانی خانواده ها را هم از اینکه بچه شان ناگهانی هفت روز هفته در خانه ماندگارند را برطرف کند. همین کلاس ها موجب جذب مشتاقان بیشتری به تئاتر شد.
